Środki trwałe – zmiana stawek amortyzacyjnych a CIT

Jednym z elementów, jakie kształtują środki trwałe w naszym sprawozdaniu finansowym, jest amortyzacja. O ile stawki amortyzacji księgowej są uzależnione od okresu ekonomicznej przydatności (użyteczności), o tyle stawki amortyzacji podatkowej wpływają już na podatek dochodowy CIT i kojarzą nam się jedynie z możliwością zastosowania stawek zaproponowanych przez ustawodawcę w Wykazie stawek. Czy słusznie – czy jednak podatkowo również możemy dokonywać optymalizacji za pomocą amortyzacji środków trwałych?

Ustawa o CIT mówi, że podatnikom przysługuje prawo do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych powyżej wartości równej 3,5 tys. zł (środki trwałe poniżej tej wartości to tzw. środki niskocenne). Metodę amortyzacji podatnik może wybrać samodzielnie, przy czym zasadą jest, że raz wybraną, powinien stosować przez cały okres umarzania środków trwałych.

3599215_blog_64W momencie wprowadzenia środka trwałego do ewidencji, określa się jednak nie tylko metodę amortyzacji, ale również jej stawkę. Jak już powiedzieliśmy, metodę amortyzacji stosujemy od początku do końcą tę samą. A co ze stawką?

Otóż Ustawa o CIT daje podatnikom prawi zmiany stawki począwszy od miesiąca, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego (art. 16i ust. 1).

Nie ma zatem wątpliwości, że o ile maksymalne stawki zostały określone w wykazie, o tyle podatnik nie ma ograniczeń co do ich obniżania. A co z podwyższaniem? Tutaj, niestety, nie znajdziemy żadnych wskazówej wprost. Jednakże w przywołanym powyżej przepisie w dalszej części zdania przeczytać można, że „Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.”.

A przecież zmiany obejmują dwa kierunki: obniżenie i podwyższenie. I to właśnie słowo jest kluczowym dla podatników, którzy dopuszczają możliwość podwyższenia stawki. Co więcej, również organy podatkowe zgadzają się z taką interpretacją (np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, interpretacja z 11 czerwca 2015 r. (sygn. IPPB5/4510-389/15-2/RS), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi z 2 października 2014 r., (sygn. IPTPB3/423-232/14-2/KC), interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 19 sierpnia 2014 r., (sygn. ITPB3/423-218A/14/PST).

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *