Leasing finansowy – przesłanki podatkowe
Ustawa o podatku dochodowym definiuje umowę leasingu jako umową nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty.
Podobnie jak w prawie bilansowym, tak i podatkowo w praktyce wyróżnia się dwa rodzaje leasingu: leasing finansowy i leasing operacyjny. Podobnie również leasingiem operacyjnym jest taka umowa, która nie jest leasingiem finansowym.
Jednakże leasing finansowy podatkowo może być jednocześnie sklasyfikowany bilansowo jako operacyjny (i odwrotnie)- ponieważ zupełnie różne są podstawy kwalifikacji umowy.
Aby umowa była uznana za leasing finansowy podatkowo, powinna jednocześnie spełniać trzy przesłanki:
- umowa zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialny i prawne, albo zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości
- umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony
- suma opłat, o której mowa w pkt 1 i 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
