Środki trwałe: amortyzacja bilansowa i podatkowa
Wydawać by się mogło, że obszar środków trwałych nie należy do problemowych: wystarczy środki trwałe wprowadzić do rejestru, a całą resztą zajmie się system. Temat „środki trwałe” jest tak oczywisty, że często podczas bilansowego zamknięcia roku nie pochylamy się nad nim. A przecież…
… amortyzując środki trwałe, niejednokrotnie pomija się rozróżnienie amortyzacji bilansowej od podatkowej!
Wyznacznikiem amortyzacji bilansowej jest istnienie okresu ekonomicznej użyteczności, a więc – zgodnie z art. 32 ust. 2 Ustawy o rachunkowości – okresu, na który wpływ mają takie czynniki, jak:
- liczba zmian, na których pracuje środek trwały
- tempo postępu techniczno – ekonomicznego
- wydajność środka trwałego mierzona liczbą godzin jego pracy lub liczbą wytworzonych produktów albo innym właściwym miernikiem
- prawne lub inne ograniczenia czasu używania środka trwałego
- przewidywana przy likwidacji cena sprzedaży netto istotnej pozostałości środka trwałego.
Aby określić okres ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego, kierownictwo jednostki powinno skonsultować się z bezpośrednimi użytkownikami danego przedmiotu, ponieważ to właśnie oni dysponują najlepszą wiedzą na temat wydajności używanego środka.
Amortyzacja bilansowa dla maszyny tego samego rodzaju w dwóch firmach może być zatem różna, podczas gdy stawki amortyzacji podatkowej są jednakowe dla wszystkich Podatników (ich wykaz znajduje się w Załączniku nr 1 do Ustawy o CIT).
Jednostka jest zobowiązana do okresowej weryfikacji okresu ekonomicznej użyteczności środków trwałych!
