Środki trwałe – czym jest trwała utrata wartości?
Ustawa o rachunkowości nakłada na jednostki obowiązek weryfikacji, czy nie nastąpiła tzw. trwała utrata wartości środków trwałych. Niestety, w praktyce bardzo często bezkrytycznie przyjmowane jest założenie, że nie jest możliwe, aby to zjawisko nas dotyczyło, w związku z czym zupełnie odstępuje się od dalszej analizy. A przecież tylko analiza przesłanek na wystąpienie trwałej utraty wartości pozwala stwierdzić, czy konieczny jest test szczegółowy i czy należy aktywa objąć odpisem aktualizującym.
Jednostka przynajmniej raz w roku zobligowana jest do dokonania analizy utraty wartości – wynika to z zasady rzetelnego i jasnego przedstawienia sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego!
Zwrócić uwagę należy również na to, że ustawa o rachunkowości nie zawiera szczegółowych informacji w zakresie utraty wartości środków trwałych. Jednakże prawo bilansowe w takich sytuacjach zezwala na stosowanie krajowych standardów rachunkowości, zatem w celu głębszego zapoznania z tematem można posiłkować się zapisami KSR nr 4 „Utrata wartości aktywów”.
Trwała utrata wartości zachodzi wtedy, gdy istnieje duże prawdopodobieństwo, że kontrolowany przez jednostkę składnik aktywów nie przyniesie w przyszłości w znaczącej części lub w całości przewidywanych korzyści ekonomicznych.
